Ijzeroer

 

Ijzeroer zijn grote, verharde ijzeroxide-ijzerhydroxide-concreties die al eeuwen geleden in onze streken onder het maaiveld werden gedolven als grondstof voor de ijzerproductie. In de middeleeuwen smolt de plaatselijke smid het ijzeroer, ontdeed het van onzuiverheden en maakte er werktuigen van. Later waren ijzergieterijen de belangrijkste afnemers van ijzeroer. Het percentage ijzer in ijzeroer bedraagt ongeveer 50%, 25% bestaat uit zand en 25% bestaat uit andere bestanddelen.

Vroeger was het voor grondbezitters vaak financieel interessant om het ijzeroer door  geïnteresseerden te laten opgraven. Een teveel aan ijzeroer in de grond was bovendien schadelijk voor de gewassen.

​